Η μαγειρική ως αναγκαία ευχαρίστηση
Ο έρωτας δυο καλλιτεχνών με έφερε σε αυτόν το κόσμο, όποτε λογικό και επόμενο ήταν να μάθω να εκφράζομαι μέσα από την τέχνη. Τι είναι η τέχνη;
Τέχνη για μένα είναι η φύση, η ζωή, ένας ωραίος πίνακας, μια μελωδία. Τέχνη είναι και η μαγειρική, όπως η φύση με αρμονία μετατρέπει το χώμα σε ένα δέντρο έτσι και εμείς οι μάγειροι μετατρέπουμε όλα τα καλά της σε κάτι αρμονικά εύγευστο, που όμως ικανοποιεί μια ανάγκη.
Πιστεύω σε ένα φαγητό που είναι αποκομμένο από το κέρδος, υποθέτω και κάποιος ζωγράφος ή ένας ποιητής, όταν εκφράζονταν μέσα από την τέχνη του, η τελευταία σκέψη του θα ήταν τα χρήματα που θα έβγαζε.
Πιστεύω σε έναν κόσμο, που μέσα από την αρμονία, την αγάπη και τη σκληρή δουλειά θα γίνει πιο όμορφος, γιατί θέλει κόπο να γίνεις καλύτερος. Θέλει ενέργεια να φροντίσεις εσένα και τους γύρω σου. Αντίστοιχα, ένας όμορφος κήπος ή στην περίπτωση μου ένα όμορφο φαγητό θέλει ενέργεια, τη δικιά μας ενέργεια.
Ο πολιτισμός μας είναι κάτι που και αυτός θέλει ενέργεια, κάπου είχα διαβάσει ότι ο πολιτισμός φαίνεται από το πως φερόμαστε στους αδυνάμους, όπως ο Αινείας μετά τον πόλεμο της Τροίας, αντί να επιλέξει τα λάφυρα επέλεξε να κουβαλήσει τον πατέρα του, έτσι και εγώ όσο μπορώ και έχω τη δύναμη θα επιλέγω τη βοήθεια στον αδύναμο.
Ήθελα να μαγειρεύω για να εκφράζομαι, ήθελα να μαγειρεύω για να ικανοποιώ την ακόρεστη ανάγκη του ανθρώπου για τροφή. Όλα τα παραπάνω, όπως και όλα τα πρωτύτερα βήματα της ζωής μου με έφεραν μπροστά στον Αινεία, ένα μέρος, που πρώτα με βοήθησε με τον πατέρα μου και μετά μου έδωσε το χώρο να εκφράσω την τέχνη μου. Τι πιο όμορφο λοιπόν από το να επιστρέψω λίγη από την αγάπη που τόσο απλόχερα μου έδωσαν οι γέροντες όταν και εγώ είχα την ανάγκη τους;
Αρχιμάγειρας
Θοδωρής Φουράκης
Αφήστε ένα σχόλιο