Η δομή καλείται, επομένως, να μεταφέρει στις «πλάτες» της, όπως ο επικός ήρωας [1], τη συνέχεια της ζωής των ατόμων τρίτης ηλικίας, τα οποία συχνά περιθωριοποιούνται, απομονώνονται και εγκαταλείπονται εν τέλει ως μη παραγωγικοί πολίτες, λόγω της αδιαφορίας του κοινωνικού συνόλου για τα δικαιώματα των ανθρώπων αυτών σε μια ζωή γεμάτη ευκαιρίες και νόημα μέχρι τέλους.

Ο Αινείας με τη μεταφορά του πατέρα του δείχνει τον σεβασμό του και αποδίδει φόρο τιμής στον πρόγονό του, τον οποίο επιλέγει να μην εγκαταλείψει, αλλά να του χαρίσει τη δυνατότητα της επιβίωσης σηματοδοτώντας μια νέα εποχή για το γένος του σε μια νέα χώρα. Ακριβώς, σε αυτή τη νέα εποχή στοχεύει και η δράση – δομή «Αινείας», η οποία επιζητά νέες κοινωνικές συνθήκες γι’ αυτούς τους ανθρώπους και επαναπροσδιορισμό των αξιών στο κοινωνικό σύνολο μέσω των αρχών του εθελοντισμού και της κοινωνικής μέριμνας των συμπολιτών μας.

[1] Ο Αινείας, αναφέρεται τόσο στην Ιλιάδα του Ομήρου, όσο και στην Αινειάδα του Βιργιλίου, το βασικό έπος των Ρωμαίων και αποτελεί το λογοτεχνικό πρότυπο της pietatis (pietas= ευσέβεια).